421.
1337. Esztergom. 23. Apr. – Chanadinus archiepiscopus, ecclesiam sancti Georgii Mart. Strigonii restaurat, canonicosque in eadem auget et dotat.
Chanadinus, Dei et apostolica gracia, archiepiscopus Strigoniensis, locique eiusdem comes perpetuus, omnibus Christi fidelibus, tam presentibus quam futuris, presens scriptum inspecturis, salutem in salutis largitore. Equitas suadet canonica, quod pastorali officio necessario incumbat, ut suarum ecclesiarum status studiose, mente solerti velit procurare, et si detrimentum pati videatur, benigno suffragio conetur reformare, reformatumque pio proteccionis affectu inconcussum desideret conservare. Hinc est, quod nos considerantes statum ecclesie sancti Georgii martiris de Strigonio, que olym de nominatis regni Hungarie colegiatarum ecclesiarum numero una esse videbatur, ad tantam depressionis et desolacionis inopiam devenisse, ut nec coperte tegumento esset ornata, nec in ea missarum sollempnia, semel in anno, cum honore potuissent celebrari. Et canonicorum conventus, qui ex sue fundacionis exordio in ea vigebat, adeo esset propter exilitatem proventuum abolitus, ut nullus ipsorum canonicorum, preter solum ipsius prepositum, in ipsa ecclesia poterat commorari. Caritatis igitur zelo ducti, grandissimis necessitatibus huius ecclesie paternaliter, benigno suffragio volentes succurrere, secundum canonicas sancciones clericorum numerum pocius augeri desiderantes, quam minui; ac ipsam ecclesiam et in coperta et statu canonicorum cupientes reformare, ut Omnipotentis Dei et Virginis intacte, sanctorumque omnium laudes in iam dicta ecclesia, pro omnium remissione peccatorum, organo divine vocis devotissime propulsentur, ipsam ecclesiam ob remedium anime nostre sollempniter cooperi (sic!) facientes, et de fratrum nostrorum beneplacito ac consensu, certum numerum canonicorum in ipsa ecclesia memorata ordinantes statuimus: ut octo canonici in ea continue commorando, celestis regis filio debeant famulari, ubi olym quatuor tantum fuisse dicebantur; ita tamen quod nullus ibi canonicus creari possit, nisi primo fuerit dyaconus, vel sacerdos; qui fuerit dyaconus infra annum ad sacerdocium promoveri teneatur, et si hoc facere non curaverit a suo iure cadat eo facto; in aliis vero ordinibus existentes nullo modo ad canoniam possint proraoveri; et iste numerus, per nos ordinatus, nequeat minui vel augeri. Sed, quia ipsi canonici, propter exilitatem proventuum in ipsa ecclesia perfrui non poterant, quia non alios proventus nisi singulas duas marcas de quatuor cutellis (sic!) decimacionis archiepiscopalis, percipere videbantur; cum secundum statuta patrum dignum sit, ut qui altari serviunt vivere valeant ab altari, nos cum fratribus nostris mature et salubriter deliberantes, consensu interveniente canonicorum, ac prepositi eiusdem ecclesie sancti Georgii, qni tunc preerat, Ladizlaus nuncupatus, habito diligenti tractatu et sollempni, paupertateque considerata ecclesie memorate, contractus permutacionis celebrare volentes, in concambium memorati proventus, quartas decimarum nostrarum archiepiscopalium de cutello Gumuriensi, que decimacio tam in vera decima, quam in quartis ad nos plene et integre pertinebat, que eciam decime pariter cum quartis summam sexaginta marcarum cursu communi vix, vel nunquam excedebant, sed nostris temporibus, divina favente clemencia, eiusque largiente munificencia, fere usque ad summam quadringentarum marcarum excreverunt, in augraentum et suavitatis cibum in domo Domini esuriencium, et