tam debitas quam debitas (sic!) Excellentis domine Elizabet, Dei (emansit: gracia) inclite regine Hungarie litteras nobis exhibitas, recepimus debilo cum honore, in hec verba:
Elizabet, Dei gracia regina Hungarie, fidelibus suis capitulo ecclesie Strigoniensis, salutem et graciam. Dicunt nobis Thomas et Paulus, filii Jacobi, speciales aule nostre tawarnici, quod quedam terra nostra reginalis Gyarmath vocata, in comitatu Strigoniensi, prope Danobium existens, que ipsorum claris exigentibus meritis serviciorum per nostram excellenciam ipsis donata extitisset, reambulacionem et metarum distinccionem plurimum indigeret. Super quo fidelitati vestre precipiendo mandamus, quatenus vestrum mittatis hominem pro testimonio fidedignum, quo presente Gregorius, filius Jule, Chuntus dictus, aule nostre iuvenis, vel Jacobus de Musla, altero absente homo noster, ad faciem dicte terre et possessionis Gyarmath accedendo, convocatis universis vicinis et commetaneis, ac ibidem presencialiter existentibus, reambulet eandem per veteres metas et antiquas, novas metas iuxta veteres, ubi necesse fuerit erigendo, reambulatamque et ab aliorum possessionum (sic!) distinctam, relinquat ipsis Thome et Paulo perpetuo possidendam, si non fuerit per quempiam contradictum; contradictores vero, si qui fuerint, contra eosdem ad regiam citet presenciam ad terminum competentem, et post hec diem et locum ac terminum citacionis, cum nominibus citatorum, vel seriem tocius facti, cum cursibus metarum; eidem domino nostro regi fideliter rescribatis. Datum in Wysegrad, feria quarta proxima ante octavas Corporis Christi, anno eiusdem M-o CCC-o XXX-mo quarto.[211]
Nos itaque preceptis suis obtemperare cupientes, ut tenemur, cum predicto Jacobo de Musla, homine suo, Dominicum sacerdotem chori nostri prebendarium, ad predicti mandati sui execucionem hominem nostrum, pro testimonio duximus destinandum. Qui demum ad nos redeuntes nobis concorditer retulerunt: quod feria sexta proxime preterita,[212] ad faciem prefate possessionis Gyarmath accedentes, fratri Jacobo magistro cruciferorum, domus hospitalis sancti regis Stephani de Strigonio, vicino et commetaneo eiusdem possessionis, personaliter ibi comparente, reambulassent eandem, veteres metas et antiquas renovantes, ubi necesse fuit novas erigendo, reambulatamque cum insula, que wlgo Gyarmalscigete vocatur et cum parvo Danobio exteriori, et media parte Danobii interioris, statuissent et reliquissent prefatis Thome et Paulo, filiis Jacobi, perpetuo possidendam, eodem fratre Jacobo magistro cruciferorum non contradicente, seu contradictore non existente. Mete vero eiusdem possessionis Gyarmath, a possessione eorumdem cruciferorum, Ebed vocata, distingentes, ut predictus Jacobus homo domine regine, cum eodem homine nostro, nobis retulerunt, tali ordine disponuntur: quod prima eius meta a parte meridionali incipit circa Danubium, apud duas terreas metas renovatas, quarum una a parte orientali distingit possessioni Gyarmath, alia vero a parte occidentali possessioni Ebed; deinde transit, recto tramite, versus aquillonem per duas terreas metas renovatas, de quibus transiens per longum spacium ascendit ad unam planiciem, que wlgo Berch vocatur, ubi sunt due terree mete renovate, inter fruges situate, quarum una a parte orientali distingit possessioni Gyarmat, alia vero a parte occidentali possessionem Ebed; deinde ascendendo transit versus montem Segor vocatum et pervenit iterum ad duas

[211] 1334. 1. Jun.

[212] 1334. 2. Jun