respondit, quod circiter octauum mensem Capitulum una cum ipso preposito, Jacobo, nepoti eiusdem prepositi, contulerunt, super qua collacione dixit, se habere litteras Capituli, autentico sigillo consignatas. et cum interrogati essent Canonici de collacione et de litteris eorum; confessi sunt, sed timore metus dicebant se fecisse; interrogati, si cessante metu recognouerint illum pro Canonico in stallo, in choro et in percepcionibus reddituum et si de metu postmodum, captata oportunitate, fuerint protestati; responderunt, quod recognouerint ipsum Canonicum in predictis, nec postmodum fuerint protestati: taliter extitit ordinatum, quod predictus Jacobus prebende integritate gaudere debeat, tamquam Canonicus legitimus (sic) institutus, si aliud sibi Canonicum non obsistat. De guantitate uero reddituum ipsius Canonie, post suam confirmacionem et pacifice possessionis adepcionem perceptorum, ad fidem et conscienciam suam ipse Jacobus prepositus, de communi consilio fratrum suorum et consensu, expendat ad utiltatem ecclesie, super quantitate perceptorum prestito per ipsum prepositum iuramento.
Item super quatuor domibus, quas dirutas et uetustate consumptas, de consilio Canonicorum dictus prepositus reparasset, Canonicis dicentibus, quod nunquam consenserint; laudatum est: quod si Ipolitus lector cum duobus Canonicis de Capitulo iurabit, quod prepositus eas recepit sua auctoritate propria; predictas domos, absque deductione expensarum, quas fecit, cum eas donare videatur, restituat Capitulo simpliciter et de plano.
Item super palacio et orto, que Canonici dicunt Mutumerium prepositum eis in testamento reliquisse et confirmacionem nostram ipsius testamenti se habere; ipsa iura sua exhibebunt coram nobis. quibus visis, fiet, quod de iure fuerit faciendum; quod si predictam confirmacionem et testamentum exhibere nequiuerint, predictum palacium et ortum prepositus optinebit.
Item super illa peticione, ne prepositus ulterius permittat erigi Capellas in preiudicium matricis ecclesie; specificatum est: quod sine preiudicio matricis ecclesie, ingruente necessitate et euidenti vtilitate, propter causas expressas in iure, facere possit de licencia nostra speciali.
Item quod vtensilibus ecclesie, tapetibus videlicet, cifis, vasis et alijs ministerijs ad priuatas suas utilitates prepositus non vtatur, preterquam in iocundissimo aduentu nostro, domini Regis, vel aliarum precellencium personarum, si necessitas foret.
Item super articulo: ne prepositus recipiat decimas de agriculturis Canonicorum proprijs; decretum est: Aut Canonici facient suas agriculturas in terris proprijs, de quibus terris[372] consueuerunt hactenus decime preposito solui et tunc prepositus non exigat de eisdem; aut seminant in terris, de
[372] Emansit: non.