incarnacionis M CCC XX quarto, in causam attraxisset coram nobis; et ipsa causa primo racione prioritatis termini, ad octavas purificacionis Beate Virginis; secundo quia Mauricius[64], pro ipso Senye, cum litteris procuratoriis nostris comparendo, sue accionis principium in facto possessionario ad inquisicionem ipsius Rophayn, personaliter astantis, revelarat et idem Rophayn, propter dicte cause arduitatem, absque suorum proximorum et cognatorum consilio, ad obiecta procuratoris ipsius Senye terminum ulteriorem sibi dari postulando, se non posse respondere proposuerat, ad octavas medii quadragesime, iterato ad octavas beati Georgii martiris, quinto ad quindenam festi Pentechostes et sexto ad octavas beati Michaelis archangeli[65], anno Domini M-o CCC-o XX-o V-o, utrarumque parcium voluntate, sub forma faciende pacis, iuxta continencias quam plurimarum litterarum nostrarum memorialium, in ventillacionc dicte cause confectarum, ad peremthorias responsiones faciendas prorogata extitisset. Ipso termino adveniente, predicto Rophayn, propria in persona astante, Petrus filius Georgii, vice et nomine ipsius Senie, cum litteris procuratoriis nostris ad nostram accedens presenciam, proposuit in hunc modum: ut quedam possessio Libad vocata, in cuius facie in honore sancti Johannis Baptiste lapidea ecdesia esset fundata, ipsius Senie esset hereditaria et a longiquorum (sic! temporum revolucionibus, scilicet fere septuaginta annorum prius, avus ipsius Rophayn, demum pater suus et postmodum ipse in preiudicium ipsius Senie potencialiter occupasset et nunc occupatam detineret. Quo audito idem Rophayn respondit eo modo: ut prememorata possessio, Libad noncupata, titulo [iu]ris hereditarii ad ipsum pertineret, super qua per avum suum et suos priores ipsa ecclesia lapidea constructa et pallacium lapideum fundatum extitisset; et eandem ipse et sui priores, semper sine aliquali inquietacione, pacifice et quiete possedissent, et nunc ipse possideret. Cumque autem procuratorem ipsius Senye, utrum aliqui priorum eiusdem domini sui, ab ipso Rophayn et eius prioribus, ipsam possessionem ordine iudiciario aliquo temporis curriculo aquisierint, aut in aliquo capitulo, vel conventu, super potenciali occupacione et detencione dicte possessionis protestacionem et prohibicionem fecerint, aut ne, diligentissime quesivissemus, predictus Petrus procurator ipsius Senye, non aliquas litteras seu instrumenta, quorum titulo predictam possessionem optinere et requirere valeat, valuit vel potuit exibere (sic!). Verum, quia ius ecdesiasticum et regni consuetudo ab antiquo approbata, possessiones per suos possessores, sine aliquali inquietacione quiete et sincere per revoluciones triginta duorum annorum possessas, non aliquomodo in presencia alicuius iudicis, per aliquos alios a suis possessoribus optineri requiret (sic!), et predicti Senye procurator, prememoratam possessionem, Lybad nominatam, per avum et patrem ipsius Rophayn, ac ipsum, a multi temporis, ut premisimus, spacio occupasse et occupatam detinuisse proponebat, el non aliquas litteras protestacionales, quarum titulo per ipsum Senye ipsa possessio requiri et rehaberi possit valebat exibere (sic!); unacum baronibus et nobilibus regni, nobiscum in iudicio tribunal iudiciale consedentibus, dictam possessionem Lybad ecclesiasticam (sic!), simul cum pallacio et aliis utilitatibus et pertinenciis suis universis, sub hys metis et terminis, quibus per suos priores dicta possessio habita extitit et possessa, dicto Rophayn et suis heredibus, heredumque suorum successoribus, iudiciaria auctoritate adiudicavimus, perpetuo possidendam, tenendam

[64] 1325. 9. Febr.

[65] 1325. 20. Mart., 1. Maii., 9. Jun.,6. Oct.