Proinde ad universorum noticiam tam presencium, quam futurorum harum serie volumus pervenire, quod cum nos per honorabile capitulum ecclesie Strigoniensis pluries et pluries fuissemus requisiti, ut pallacium ipsorum, quod in loco fori in civitate Strigoniensi predicta habetur, cum suis terminis et metis iuxta formam privilegii nostri ab antiquo exinde confecti eisdem redderemus iuridice, ut tenemur. Ideo nos advertentes ipsum pallacium cum suis metis et terminis ex vigore ipsius privilegii ad ipsum capitulum pleno dominio et iure pertinere iuxta formam et continencias ipsius antiqui privilegii nostri eisdem dominis, videlicet capitulo predicte Strigoniensis ecclesie auctoritate[460] iudiciaria nullo penitus contradicente duximus restituendum et pacifice possidendum. Ita, quod cuicumque voluerit, iuxta formam libertatis civitatis Strigoniensis predicte locandi[461], tenendi vel vendendi, si necesse foret, liberam habeant facultatem. In cuius rei memoriam perpetuamque firmitatem ad instantes peticiones ipsius capituli presentes concessimus duplicis sigilli nostri munimine roboratas. Datum in octavis festi Beati Georgii martiris, anno Domini Mo cccmo lmo septimo.
141.
1357. augusztus 19.
I. Lajos király az esztergomi székeskáptalan, a Szent Tamás prépostság és az esztergom-szigeti apácák kérésére az esztergomi polgárokat a vásárvám megfizetésére kötelezi, s a polgárok kérésére szabályozza a vásárvám mértékét, szó szerint átírván a szabályozást IV. László király kiváltságleveléből.
Hártya, 634 x 412 + 67 mm. Vörös és zöld selyemsodratú zsinóron I. Lajos király első kettős pecsétje, a zöld és fehér selyemsodratú zsinórról az uralkodó második kettős pecsétje leesett. 1365-ben. kelt pecsételési záradék. Díszes L iniciálé. Hátlapon középkori kézzel: Super tributo fori. Más kézzel: Sententia contra cives Strigonienses videlicet antiqua 1357.; továbbá újkori latin kivonat és levéltári jelzetek, Eszt. kpt. mlt. 24-2-8 (DF 236 302). Átírta Vilmos kápolnaispán 1358. október 28-án, Eszt. kpt. mlt. 25-1-14 (DF 236 356) és Mátyás 1468. április 18-án kelt könyv alakú privilegiumában, Eszt. kpt. mlt. 47-4-1 (DF 237 791). Tartalmilag átírta Mária királynő Budán, 1389. február 9-én kelt, a budai káptalanhoz intézett parancslevelében augusztus 29-re keltezve (mivel a quarto után tollban maradt a decimo szó, a szöveg egyezése azonban kétséget kizáróan mutatja, hogy ezen oklevél átírásáról van szó), Eszt. kpt. mlt. 41-3-18 (DF 237 238), (továbbá Palóci László országbíró 1450. március 9-én, Budán kelt ítéletlevelében, Eszt. kpt. mlt. 47-5-5 (DF 237 803). Kihagyásokkal kiadta: História critica regum Hungariae stirpis mixtae. Ex fide domesticorum et exterorum scriptorum concinnata a Stephano Katona ... Tomulus III. ordine X. Budae 1790, 188-192. Jegyzeteinkben csak a jelentősebb eltéréseket jelöljük, a jelentéktelen helyesírási különségeket (pl. betűkettőzés, c/ch, i/y stb.) nem.
Lodovicus, Dei gracia Hungarie, Dalmacie, Croacie, Rame, Servie, Gallicie, Lodomerie, Comanie Bulgarieque rex, princeps Sallernitanus[462] et honoris montis Sancti Angeli dominus omnibus Christi fidelibus, tam presentibus, quam futuris, presencium noticiam habituris salutem in omnium Salvatore. Illa sunt in nostris speculacionibus pociora, illa in nostris optutibus[463] graciora, que decorem domus Dei iuxta disposicionem antiquam
[460] az eredetiben: actoritoritate
[461] az eredetiben:: locandi
[462] az eredetiben: Sollernitanus, az átiratokban helyesen
[463] 1468: optatibus