"Eodem anno (ad a. 1329. ponit) dominus Chanadinus episcopus Agriensis, filius comitis Thome, filii Pangracii de Telekd, de genere Chanad, egregius doctor in iure, multum activus ac astutus in omnibus suis factis, per papam Johannem XXII-um, divina providencia archiepiscopus Strigoniensis creatus. Qui mox sanctuarium Adalberti gloriosi martiris cathedralis sue ecclesie funditus eversum et totaliter demolitum sectis lapidibus et dolatis ac curiosis celaturis columpnis, duris basibus et epistiliis mirifice fabricatis, arte lathomica et cum gloriosa testitudine inchoavit, ac inchoatum opus cum fenestris vitreis decorando et exterius propugnacula faciendo, necnon totam ecclesiam tegendo celeriter et feliciter consumpmavit. Nam et eandem ecclesiam tabulis deauratis, calicibus peroptimis et ornamentis preciosis, ac aliis utensilibus ecclesiarum, super omnes suos predecessores magnifice et habundancius opimavit, ac uberius fecundavit. Menia etiam et turres castri, que pre nimia vetustate et ex negligencia suorum predecessorum fere approximabant ruine, fecit totaliter renovari, turres destructas erigere, tegere et omnia studuit curiosius meliorari. Nam et alias turres in robur castri quam plures altas et solidissimas edificavit, inter quas unam arcem in debiliori parte castri tam fortem et altam fieri procuravit, ut omnibus aliis turribus premineret. Quam cum solario et meniano roborans, ut omnium intuencium apparet oculis mirabiliter venustavit. Et licet castrum esset inexpugnabile et firmum, propter multiplicitatem turrium, ut superius est premissum, tamen alio muro solido et forti usque ad Danubium circumvallando firmius roboravit. Palatium etiam archiepiscopale ab antiquo desertum et inhabitabile, fecit summo studio restaurare, et duas capellas de latere palacii consurgentes, fecit edificare omnium oculis graciosas. Insuper civitatem castro annexam firmam edificavit et validam, quam menibus solidissimis et turribus firmissimis premunivit, quam etiam Nemeutvaras censuit appellare. In qua quidem civitate plures ecclesias fecit construere, quibus debita necessaria largiter condonavit. Edificavit etiam fratribus minoribus pulchrum coenobium in possessione propria Telekd vocata, quod multis calicibus, ornamentis diversis, libris multis et optimis liberaliter copiavit. Benedictus Deus, qui talem prefecit prelatum, qui post aurum non abiit, nec speravit in pecunia thesauris, sed omnia in usum et utilitatem ecclesiarum consumpsit pariter et exegit."[16]
Attamen cura Archiepiscopi Chanadini non solum partem meridionalem urbis residentialis ab interitu vindicavit, verum etiam septentrionalem fovit, villam videlicet Sancti Georgii in Campo Viridi Strigoniensi. Sub castro aedificata est quondam ecclesia praeposituralis Sancti Georgii. Modo omnino desolata stetit; tegumentum vento abrasum, parietes fissuris perlucentes erant in tantum, ut Praepositus nec missam consuetam festo Sancti Georgii celebrare inibi potuisset. Canonici non amplius aderant, bona et fundationes tempore perierunt. Chanadinus corde motus hanc quoque reconstruendam sibi proposuit et fecit. Ecclesiam a fundamentis totaliter et "solemniter" restituit, Capitulum vero adnexum de novo fundavit ac paterne dotavit. (Cf. nr. 421.)

---

[16] Ex codice Bibliothecae, antea C. R. Aulicae, modo Nationalis numero 545-o, cuius in paginis 30-b – 31-a reperitur hic textus. Copia est in lectione doctoris Aemilii Jakubovits, at secundum artem publicationis huius tomi. Prius illum iam publicavit M. Florianus: Fontes Domest. T. II. p. 238. attamen cum aliquibus lectionibus variantibus.