Moys, meatum declinando versus orientem, flectitur versus meridiem, per magnum spacium eundo pervenit ad priorem metam, ibique terminatur. Datum, die dominico proximo ante festum beati Thome apostoli[140], anno Domini millesimo CCC-o vigesimo nono.
Nos itaque ex tenore prescriptarum litterarum dicti capituli, fid[elium nostrorum], super statucione dicte possessionis Scenthbartholom vocate, predictis magistro Thome et Elhele legitime facta, recepta huiusniodi veritate, consideratis fidelitatibus et fidelium serviciorum preclaris meritis eorumdem, quibus iidem a toto eo tempore, quo regnum nostrum Hungarie, iure geniture nobis debitum, intravimus, non proprie ipsorum sed nostre voluntati se fideliter subicientes, in cunctis nostris et regni nostri expedicionibus et negociis prosperis et diversis, nec eciam proprias ipsorum, nec proximorum et clientum eorumdem personas, possessiones et bona, pro exaltacione nostri regiminis et honoris incremento variis fortune casibus et publicis periculis submittere et relinquere minime formidantes, eo fideliter quo ferventer, nobis meruerunt complacere et se redderc graciosos, quorum in recompensacionem, quamvis iidem a nobis multo plura mererentur, tamen in aliqualem retribucionem tot et tantorum fidelium famulatuum ipsorum, predictam possessionem, cum omnibus suis utilitatibus et pertinenciis universis, sub metis suprascriptis, eo iure quo nostre collacioni pertinere dinosscitur, de consilio prelatorum et baronum regni nostri infra nominatorum, ex certa sciencia, eisdem Thome et Ethele fidelibus nostris, et per eos ipsorum heredibus, heredum suorum successoribus dedimus, donavimus et contulimus, iure perpetuo et irrevocabiliter possidendam, tenendam pariter et habendam. In cuius donacionis memoriam, perpetuamque firmitatem, presentes concessimus litteras nostras privilegiales, dupplicis sigilli nostri novi et autentici munimine roboratas. Datum, per manus discreti viri magistri Endre, Albensis ecclesie prepositi, aule nostre vicecancellarii, dilecti et fidelis nostri, anno Domini millesimo trecentesimo tricesimo[141], quarto Nonas Ianuarii, regni autem nostri anno similiter tricesimo. Venerabilibus in Christo patribus et dominis, Strigoniensi sede vacante, fratre Ladizlao archiepiscopo Colocensi, aule nostre cancellario; Benedicto Chanadiensi, Nicolao Jauriensi, Georgio Sirimiensi, fratre Petro Boznensi, Ladizlao Quinqueecclesiensi, Andrea Transiluano, Chanad (sic!) Agriensi, Henrico Wesprimiensi, Ladizlao Zagrabiensi, Meskone Nitriensi, Andrea Waradiensi et fratre Rodolpho Wachiensi episcopis, ecclesias Dei feliciter gubernantibus. Magnificis baronibus Johanne palatino; Demetrio magistro thavarnicorum nostrorum et comite Trinchiniensi; Thoma woiuoda Transiluano et comite de Zonuk; Mikch bano tocius Sclauonie; Johanne bano de Machou et comite Sirimiensi, de Walkou, de Bodrug et de Barana; Paulo iudice curie nostre; Dionisio dapiferorum et Stephano agasonum nostrorum magistris; Nicolao comite Posoniensi, et aliis quam pluribus, regni nostri comitatus tenentibus et honores.
Ad sinistram in plicatura legitur consueta confirmatio Ludovici regis cum conclusione: "inter que presens privilegium paternum, omni suspicione destitutum, et omnia in eo superius contenta et expressa, pro heredibus et successoribus eiusdem Thome de Kartal dicti, sigilli nostri novi dupplicis et autentici appensione innovamus et perpetuo confirmamus, salvis iuribus alienis. Datum, per manus eiusdem domini Nicolai, archiepiscopi, cancellarii nostri, tercio Idus Maii[142], anno Domini M CCC LX quarto, regni autem nostri anno vigesimo tercio.

[140] 1329. 17. Dec.

[141] 1330. 2. Jan.

[142] 1364. 13. Maii.