in territorio de Vrkuta, ad predictum altare sancte Lucie virginis pertinente, prope Strigonium, a parte orientis, ab eodem custode siue plebano, nomine iuris predicti Tyhoniensis monasterij requirentes, Nosque auditis proposicionibus et assercionibus parcium predictarum, duxissemus cum tali moderamine decernendum, vt super dimidietate eiusdem terre trium aratrorum custos prefatus, et super alia dimidietate eiusdem ipse abbas deberent deponere iuramenta. Tandem in loco iuramenti huiusmodi personaliter constituti, mediantibus et componentibus bonis viris et specialiter comite Dyonisio, fratre Lees; Nycolao, fratre Romani[391], prepositi quondam Posoniensis, bone memorie; et Stephano, filio Lentyur, seruientibus nostris, ad hoc nominatim deputatis, inter eosdem custodem et abbatem taliter extitit ordinatum: quod idem custos, siue plebanus, terram ad culturam aratri et dimidij, ac triginta iugera terrarum per modum(pacis) et concordie, amicabiliter ordinate, predicto monasterio Tyhoniensi dedit et cessit, nomine iuris eiusdem in perpetuum possidenda, metis terminis et limitacionibus annotatis (infra presentibus separa)ta, quibus acceptis, predicti abbas et sui officiales et iobagiones nomine suo et vice tocius Conuentus, ac omnium aliorum iobagionum absencium predicti monasterij, habentes ex parte eorum plenum mandatum, residuum eiusdem terre Vrkuta prenotato altari sancte Lucie reliquerunt iure perpetuo habendum plenarie et tenendum; que quidem terra monasterij Tyhoniensis a terra sancte Lucie et ab alijs omnibus suis commetaneis et vicinis taliter est distincta: primo enim incipit a meta, que est iuxta vineam Pete et Sebe, filiorum Georgij, et directe descenditur super fontem vrkuta inter quatuor arbores nucum, quarum due spectant ad altare sancte Lucie, a parte septemtrionis constitute, et due alie ad monasterium Tyhoniense, a parte meridionali existentes; et per riuulum fontis eiusdem vrkuta, qui est eis comunis, descenditur super magnam metam, eleuatam iuxta magnam viam Strigoniensem, in quam cadit via currus, que descendit de fonte prefato; et abhinc per eandem publicam stratam itur per magnum spacium ad meridiem versius palacium akus, ad magnam arborem nucum, que in vngarico Marcelneygyaya uocatur, in termino terre Balya constituta; et inde per dumos seu vepres uenitur ad vicinam arborem nucum, et saliendo illam publicam viam, per quoddam antiquum fossatum descenditur in vallem, et post hec ascenditur in montana versus occidentem ad quatuor metas angulares, iuxta viam sub monte Nyasheg existentes; deinde sub eodem monte per vineam Ladislai fabri et alias terras incultas et per quendam paruum fontem, ac per terminos vinee magistri Chepani, archidiaconi de Saswar, canonici Strigon., descenditur ad quandam profundam vallem, ultra quam sunt vinee comitis Pous et Kute, et per cursum eiusdem vallis ad viam

[391] Fejér: Barajanj!