clericum. Procuratoribus his invicem se obpugnantibus, Papa "dispendiis, que ipsi ecclesie (Strigon.) ex vacacione imminent, occurrere intendens, proposuit idem negotium fine celeri et debito terminare." Procuratores Nicolai nunc terminum peremptorium et finalem pro eodem Nicolao, qui in literis Papae constanter Praepositus tantum Transilvaniensis appellatur, dari petierunt, quem Papa "quamquam contra premisse intentionis sue propositum esset huiusmodi negotii quecumque dilatio," aegre tandem in "secundam feriam Resurrectionis dominice octavas immediate sequentem," seu in 25. Apr. 1278. defixit, "ita quod nisi Prepositus idem iuxta prescriptam formam (personaliter) comparere in termino prefato curaret," Papa "lapso predicto termino, ad diffinitivam sententiam et ad statuendum et ordinandum, quod et prout expedire videret, super eodem negotio et aliis omnibus supradictis absque alterius citationis edicto procederet, eiusdem Prepositi absentia non obstante."[200]
Ulteriorem causae defluxum et finalem conclusionem idem Papa sic prosequitur:
"Sane licet dictus Prepositus, ut ex premissis tenebatur, non comparuerit in termino supradicto, tamen dilecti filii Magister Benedictus Archidiaconus de Bekes et sepefatus Karacinus procuratores eiusdem Prepositi, pro parte ipsius nostro se conspectui presentarunt et decretum super electione predicta, que de ipso Preposito facta esse dicitur, confectum sub nomine ipsorum Capituli et Canonicorum Strigoniensium exhibentes in nostra et eorundem fratrum nostrorum (Cardinalium) presentia, inter cetera sunt confessi, premissum nostrum processum circa medium Quadragesime, nuper preterite (seu 27. Mart. 1278.) ad ipsius Prepositi notitiam pervenisse. Verum eiusdem Prepositi excusare absentiam satagentes, asserebant, quod pro bono statu Regni prefati, quod non solum extrinsecis bellis impetitur, sed et intestinis scinditur et scissuris est multimodis laceratum, se ab illo absentare nequiverat, sed necesse habebat in illis partibus remanere; maxime quia inter Boemie Illustrem, ac eundem Ungarie Reges compromissum receperat, quod nondum erat per prolationem arbitrii vel alia ratione finitum et ideo ipsum oportebat prosecutioni eiusdem compromissi personaliter interesse; adicientes preterea iidem procuratores, quod etiam predictis impedimentis cessantibus, dictus Prepositus propter graves dissentiones et guerras, que sunt in Regno predicto, nullo modo absque persone periculo, cui se non esset ausus exponere, venire in dicto termino ad nostram presentiam potuisset; petierunt alium sibi terminum assignari, in quo dicebant ipsum personaliter ad eandem sedem precise absque ulteriori dilatione venturum. Cumque diligenter quesitum fuisset ab eis, quomodo tunc posset personaliter comparere, si quod de dissentionibus et

---

[200] Vide Nrum. 66.